-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:16545 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

معناي لغوي و اصطلاحي حسبه چيست؟

«حسبه» در لغت اسم مصدر از مادّة «احتساب» است و چنانكه ارباب لغت گفتهاند به معني تسليم و صبر در برابر مشكلات برا ي طلب اجر الهي است و همچنين كوشش در انجام اعمال خير، براي تحصيل ثواب است و از آنجا كه امر به معروف و نهي از منكر بوسيله حكومت اسلامي، تلاش و كوششي است در راه اطاعت خداوند و مبارزه با منكرات، براي جلب رضاي الهي، آن را «حسبه» ناميدهاند.



در كتاب «التحقيق» دربارة معني اصلي مادة «حسب» ميگويد اين واژه در اصل به معني رسيدگي كردن و نظر و دقت به قصد آزمايش و امتحان ميباشد.



اين تفسير، مناسبت زيادي با كار محتسب دارد كه از بخشهاي مختلف جامعه خبر ميگيرد و سركشي و رسيدگي مي‎كند، و هر حركتي را زير نظر گرفته، در صورت انحرافي بودن تذكر ميدهد و اگر مفيد واقع نشد با قدرت با آن مقابله ميكند.



ادارة «حسبه» در دوران خلفا، يكي از ادارات معروف بود، كه بر كار كسبه و تجار و كشاورزان و تودههاي مردم از نظر تخلفات و منكرات نظارت ميكرد و محتسبان هر جا كار خلافي ميديدند، مرتكب يا مرتكبين را نهي ميكردند و اگر مؤثر نميافتاد او را در همانجا مجازات مينمودند، يا دستگير كرده تحويل قاضي و زندان ميدادند.



به عقيدة بعضي، ريشة اين مسأله به عصر پيامبر(ص) باز ميگردد كه او خود كار محتسب را انجام ميداد و گاه در غياب خويش فردي را براي اين منظور انتخاب مي‎كرد، ولي بايد قبول كرد كه به كار گرفتن اين واژه در آن عصر و زمان و حتي در بسياري از كلمات فقهاي پيشين معمول نبوده و به نظر ميرسد كه اين واژه نخست در عصر خلفاي اموي و عباسي، براي اين شاخة امر به معروف و نهي از منكر انتخاب شد.



به هر حال اخباري كه از عصر پيامبر(ص) به دست ما رسيده، نشان ميدهد كه هر چند كلمة «حسبه» با معني و مفهوم امروز آن در آن عصر، متداول نبوده، وليكن مفهوم واقعي آن، يعني نظارت بر مسائل اجتماعي از سوي حكومت اسلامي كاملاً مراعات شده است، گاه پيامبر(ص) اين وظيفه را به بعضي از افراد واگذار ميكرده و گاه شخصاً آن را انجام ميداده است.



ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ




پيام قرآن ج 10


حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.